ای ‌کاش جنس ماه از پنیر بود!

هر کتابی که میخوانم انگار رهسپار سفری پر شگفت میشوم! بی هیچ استثنایی همواره بدینگونه بوده و اقرار اگر بشود نامش را گذاشت یا نه ، باید بگویم که نمیدانم حکمتی بوده که این کتاب‌ها را خوانده ام یا نه اما تنها میدانم که هر کتابی را در وقتی که باید بخوانم خوانده ام! یادگرفته‌هایی که همزمان به کارم آمده‌اند و اینگونه شگفتی‌ام تکمیل شده.

از این موضوع نه چندان مهم برای دیگران که بگذرم، میرسم به مسئله‌ای عجیب:

گاهی شده دوستانی پرسیده‌اند در حال مطالعه‌ی چه کتابی هستی و گفته‌ام فلان. جوابی که داده‌اند در حد نخوانده‌ام یا خوانده‌ام بوده نه کم و نه زیاد!

این‌هایی که نخوانده‌اند هیچ اما آن دیگری‌ها دیوانه‌اند انگار که چنین خونسرد وبی‌روح درباره‌ی کتاب‌ها اظهار نظر می‌کنند!

انگار رفته‌باشی سفر زیر دریا و هر وقت کسی به یادت آورد سرد و بی‌روح بگویی:« اوه بله یک بار رفته‌ام!»

بعضی‌ها دیوانه‌هایی اند با ظاهری عادی، نه، باور نمیکنم که عاقل باشند، هرگز…

پ‌ن: تیتر برگفته از کتاب دنیای سوفی( Sophie’s World ) نوشته‌ی Jostein Gaarder

=-=-=-=-=
Powered by Bilbo Blogger

کتاب خوانی بوسیله ی توییتر

حتما شنیدید که یک شاعر ژاپنی که هر روز یک هایکو می گفته و همون هایکو رو احتمالا با موبایل به توییترش می فرستاده بعد با جمع کردن این هایکوها و چاپشون هم صاحب کتاب شده هم صاحب پول، هم معروف شده و هم تر! به جای شعرایی که یک دستشون قلم بوده و دست دیگه شون کاغذ، یک موبایل داشته و یک اکانت توییتری! 😀
حرف زیاد موقوف! الغرض منظور این بود که این وبلاگ توییتر را اگر دنبال کنید گاها چیزهای خوبی مینویسه مثل این پست اخیر که در مورد خواندن کتابی بوسیله ی توییتر هست! چطور؟ هر کتابی یک اکانت توییتری دارد. بعد از follow کردنش(مثلا این کتاب) گمانم هر روز لینک یک صفحه و یا شاید چند خط از همان کتاب رو به شما میده تا بخوانید و لذت ببرید! جزئیات بیشتر را خودتان پیگیری کنید که من امتحان دارم و زن و بچه . اینا!!! 😀

پ ی : یک پیشنهادی دارم به جمیع ملت اعم از پرزیدنت احمدی نژاد و دوستان، آقای الهام!، بسیجیان جان بر کف (آره جان عمه تان! ) کیهان عزیزتر از جان!! برادر فضلی نژاد و از همه مهمتر حسین درخشان که گویا از همان هاله ی نور احمدی نژاد دچار تحول روحی شده درخواست کنم برای تاثیر گذاری بر شعور ملت همیشه ی در صحنه ی اینترنت جهانی در توییتر حضور بهم رسانند که عجیب رسانه ای است! حالا خبرگذاری فارس هم آمد، آمد خوب!

القصه یادتان هست روزی چقدر داد زدیم که از این رسانه ی کوچک اما تاثیرگذار غافل نشوید؟ شدید دیگه!
آهای علمای اعلام، میشود با توییتر قرآن هم خواند و نهج البلاغه را هم حفظ شد و تازه احکام را هم نشر داد!!!
تا فحش نخوردیم از این بی دین ها، الفرار…

😀
پ ن ۲:لیست کتابهای توییتری

عقاید یک دلقک

اول فروردین هم گذشت. به همین سادگی گذشت و من هنوز نفهمیده ام چطور میشود گذر زمان را حس کرد، تیک تاک ساعت ها را شنید و لحظه ای فقط به گذشته و آینده فکر کرد!
دو سه روز قبل بود که تنهایی و دلتنگی سراغم آمده بود. گفتم اگر شلوغی شهر را ببینم شاید آرام بشوم.سراغ کوچه ها و خیابان های شلوغ رفتم اما ناخودآگاه گرفتار خیابانی اگرچه در میان شهر اما بی تردد شدم.انگار که در گودالی بی صدا افتاده باشی، گودال مرگ.
قدم زنان میرفتم و فکر میکردم خیلی وقت شده همه ی پول و پله ام را یکجا خرج نکرده ام.از آن عادت های پر از هیجانی است که گاهی اوقات مرتکبش می شوم. لذت خرج کردن همه ی پول ها و احساس سبکی یک طرف و اضطراب بی پولی و گرفتار شدن در حادثه ای که پولی نیاز داشته باشی، طرف دیگر! لذت و اضطرابش خارق العاده است. چه میدانم شاید نوعی دیوانگی باشد البته از نوع خفیفش! سراغ کتاب فروشی واقع در انباری رفتم .بادبادک باز خالد حسینی همان اول نظرم را جلب کرد اما نفهمیدم چرا به جایش «عقاید یک دلقک» اثر هاینریش بل را برداشتم. نمیدانم باید این نویسنده را میشناختم یا نه، به هر حال اولین باری بود که اسمش را می شنیدم اما به چه اعتباری به جای بادبادک باز انتخابش کردم،باید گذاشت به همان حس دیوانگی خفیف!

به هر حال توی مسیرم از آن طرف کتابخانه به سمت خانم فروشنده که ده پانزده قدمی میشد، همینطوری و البته این بار به اعتبار اسمی که روی جلد کتاب بود یعنی مارکز، داستانهای کوتاهش را چنگی زدم و بعد از محاسبه ی قیمت و موجودی جیب مبارک، همه ی پول به فنا رفت جز یک صد تومانی پاره ولی سالم!
حالا فصل یازدهم عقاید یک دلقک را تمام کرده ام و به این نتیجه رسیده ام که هرازگاهی دیوانگی البته از نوع خفیفش، همچون مائده ای آسمانی است!

شنیر بس است دیگر، دست از این حرفهای بیهوده بردارید. شما اصلا حرف حسابتان چیست؟
گفتم:«کاتولیک ها مرا عصبانی میکنند، چون آنها انسان های غیر منصف هستند.»
با خنده از من پرسید: و پروتستانها؟
«آنها هم با وجدان مغشوش و تبعیت کورکورانه مرا مریض میکنند.»
در حالی که هنوز می خندید پرسید: و کافرها چطور؟
«آنها هم حوصله ام را سر می برند، چون فقط درباره ی خدا صحبت می کنند!»

مطلب دکتر مجیدی در مورد هاینریش بل(+)
نکته: من فید دکتر رو بیشتر از یک ساله دارم و مرتب میخونم ولی انگار این مطلب رو رد کردم!

گوته، خاک سرزمین حافظ ات را خاک گور کرده اند

حافظا،
خود را با تو برابر نهادن جز نشان دیوانگی نیست.
تو آن کشتی ای هستی که مغرورانه باد در برابر بادبان افکنده و سینه ی دریا را می شکافد و پا بر سر امواج مینهد، ومن آن تخته پاره ام که بیخودانه سیلی خور اقیانوسم.
در دل سخن شور انگیز تو گاه موجی از پس موج دیگر می زاید و گاه دریایی از آتش تلاطم میکند.
اما مرا این موج آتشین در کام خویش می کشد و فرو می برد.
با این همه، هنوز در خود جراتی اندک می یابم که خویش را مریدی از مریدان تو شمارم، زیرا من نیز چون تو در سرزمینی غرق نور زندگی کرده ام و عشق ورزیده ام.

مغنی نامه، دیوان شرقی یوهان ولفگانگ گوته، ترجمه ی شجاع الدین شفا، نشر نخستین، صفحه ی ۷۸
۱۳۸۰
یکی به من بگه چرا باید گرفتن این فایل ممکن نباشه؟ DvorakNG

اینها یا یه عده احمق تشریف دارن یا فکر میکنن ما خریم 😦

human’s avatar

ﺗﻮﺩﻩﻫﺎ ﺭﻭﺍﻧﻜﺎﻭﻱ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ﺗﺎ ﺍﻏﻮﺍ ﺷﻮﻧﺪ. ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺍﻣﻴﺎﻝ ﺗﺠﻴﻬﺰ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ﺗﺎ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﮔﺮﺩﻧﺪ. ﺩﻳﺮﻭﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﮔﺎﻫﻲ ِ ﺭﻣﺰﻱ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺷﺪﻩ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ، ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺎﺧﻮﺩﺁﮔﺎﻩ ﻭﻣﻴﻠﻲ (ﺳﺮﻛﻮﺏ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺗﺒﺎﻩﺷﺪﻩ و) ﺍﻏﻮﺍﺷﺪﻩ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺩﻳﺮﻭﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﻄﻮﻑ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ(ﺍﻧﻘﻼﺑﻲ) ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﻮﺩﻧﺪ, ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﻌﻄﻮﻑ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﻣﻴﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺗﻮﺩﻩﻫﺎﻱ ﻓﻘﻴر ِ ﺍﻏﻮﺍﺷﺪﻩ ﻭ ﺩﺳﺘﻜﺎﺭﻱ ﺷﺪﻩ! ﺳﻠﻄﻪﺍﻱ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺯﻭﺭ ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭﺧﺸﻮﻧﺖﺁﻣﻴﺰ ﺗﺤﻤﻞ ﻣﻲﻛﺮﺩﻳﺪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺯﻭﺭ ﺍﻏﻮﺍﮔﺮﻱ ﺑﭙﺬﻳﺮﻳﺪ.
ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻭﺿﻊ، ﻣﺎ ﺑﺮﺍﺳﺘﻲ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﺍﻏﻮﺍ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ. ﺍﻣﺎ ﻧﻤﻲﺗﻮﺍﻧﻴﻢ ﺍﺯ ﺷﻜﻞ ﻓﺮﺍﮔﻴﺮ ﺟﺬﺍﺏ ﻭ ﭘﺘﺎﻧﺴﻴﻠﻲ ﺁﻥ ﺳﺨﻦ ﺑﺮﺍﻧﻴﻢ، (ﺑﻞ) ﮔﻴﺠﻲ ﺷﻮﻣﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻪ ﻛﺴﻲ ﻭ ﻧﻪ ﻭﺍﻗﻌﻴﺘﻲ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺁﻥ ﺍﻳﻤﻦ ﻧﺒﻮﺩﻩﺍﺳﺖ (ﮔﻮﻳﺎ ﻫﻴﭻﭼﻴﺰ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﻭﺍﻗﻌﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﺗﺎ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﺷﻮﺩ، ﻫﻴﭻ ﺣﻘﻴﻘﺘﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﺗﺎ ﻭﺍﮊﮔﻮﻥ ﮔﺮﺩﺩ.) ﻧﻪ ﺣﺘﻲ ﺗﺒﺎﻫﻲ ﻣﻌﺼﻮﻣﻴﺖ ﻭ ﺗﻘﻮﺍ (ﻧﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺧﻼﻗﻴﺎﺕ ﺑﺴﻨﺪﻩﺍﻱ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻧﻪ ﺍﻧﺤﺮﺍﻑ ﺍﺯ ﺁﻥ) ﻫﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ ﺁﻳﺎ ﺍﻏﻮﺍ ﻛﺮﺩﻥ ﻓﻘﻂ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻏﻮﺍ ﻛﺮﺩﻥ ﻧﻴﺴﺖ؟ «ﻣﺮﺍ ﺍﻏﻮﺍ ﻛﻨﻴﺪ» «ﺑﮕﺬﺍﺭﻳﺪ ﺍﻏﻮﺍﻳﺖ ﻛﻨﻢ.» ﺍﻳﻦ ﺍﻏﻮﺍ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻭﻗﺘﻲ ﻫﻤﻪ ﺷﺮﻁﺑﻨﺪﻱﻫﺎ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﺑﺮﻭﻧﺪ، ﺑﺎﻗﻲ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ. ﻣﺎ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺑﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﻣﻌﻨﺎ ﻭ ﺑﺮﺍﻧﺪﺍﺯﻱ ﻧﺎﺑﻮﺩﻛﻨﻨﺪﺓ ﺁﻥ ﺳﺨﻦ ﻧﻤﻲﮔﻮﻳﻴﻢ ﺑﻠﻜﻪ ﺳﺨﻦ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭼﻴﺰﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ ﺁﻥ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻛﻪ ﭼﻴﺰﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰﻱ ﺟﺰ ﻓﻘﺪﺍﻥ ﺳﺮﮔﻴﺠﻪ ﺁﻭﺭ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﺟﺰ ﺷﻜﻞ ﺣﺪﺍﻗﻠﻲ ﺧﺸﻨﻮﺩﻱ ﺩﻭ ﻃﺮﻓﻪ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺗﻲ ﺯﺑﺎﻧﺸﻨﺎﺳﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﻳﻚ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ  ﺑﻲﺍﺛﺮ.
«ﻣﺮﺍ ﺍﻏﻮﺍ ﻛﻨﻴﺪ» «ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺍﻏﻮﺍﻳﺖ ﻛﻨﻢ.»
ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻌﻨﻲ ﺍﻏﻮﺍﮔﺮﻱ ﻫﻤﻪﺟﺎ ﻫﺴﺖ. ﻧﻬﺎﻧﻲ ﻳﺎ ﺁﺷﻜﺎﺭﺍ، ﺁﻣﻴﺰﻩﺍﻱ ﺩﺭ ﻣﺤﻴﻂ، ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺘﻬﺎﻱ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺎ ﻣﻌﺎﻭﺿﻪﺍﻱ ﻣﺤﺾ ﻭ ﺳﺎﺩﻩ. ﺍﻳﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻏﻮﺍﮔﺮﻱ ﺷﺎﮔﺮﺩ ﻭ ﻣﻌﻠﻢ ﺍﺳﺖ (ﻣﻦ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﻏﻮﺍ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻭ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﻣﺮﺍ ﺍﻏﻮﺍ ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ ﺟﺰ ﺍﻳﻦ ﻫﻴﭻ ﻛﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ.) ﻳﺎ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪﺍﺭ ﻭ ﻋﻤﻮﻡ، ﻳﺎ ﺍﻏﻮﺍﻱ ﻗﺪﺭﺕ (ﺁﻩ، ﺍﻏﻮﺍﻱ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﻗﺪﺭﺕ ﺍﻏﻮﺍ !) ﻳﺎ ﺗﺤﻠﻴﻠﮕﺮ ﻭ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻭ…

معنی آواتار رو ببینید! توی پاورقی ها پیدا کردم.
:avatarﺗﺠﻠﻲ ﻭ ﺗﺠﺴﻢ ﺧﺪﺍﻳﻲ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﺷﻜﻞ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻳﺎ ﺣﻴﻮﺍﻥ ﻳﺎ ﺑﺎﺯﻧﻤﻮﺩﻱ ﻛﻴﻔﻲ ﻭ ﻣﻔﻬﻮﻣﻲ ﻳﺎ ﺗﺠﻠﻲ ِ ﻣﻮﻗﺘﻲ ﻳﻚ ﺟﻮﻫﺮ.

اغوا – ژان بودیار- ترجمه ی امین قضایی- صفحات ۲۵۹−۲۶۰
متاسفانه لینک رو گم کردم.سر فرصت پیدا میکنم تا بتونید دانلود کنید. کتاب راحتی نیست ولی خواندن اینطور کتابی شاید باعث تغییر نگرش انسان به محیط اطراف بشه ( و البته شاید هم نشه!)
متاسفانه بازار معرفی کتاب زیاد رونق نداره حتی کتاب های الکترونیکی که رایگان و در دسترس هستند.

Powered by ScribeFire.